Geënsceneerde kunst heeft altijd een belangrijke rol gespeeld in de beeldende kunst. Kunstenaars zoals Erwin Olaf hebben de afgelopen decennia een enorme invloed gehad op de ontwikkeling van geënsceneerde fotografie. Het is een techniek waarbij de kunstenaar een beeld creëert dat doorgaans een verhaal vertelt.

Geïnspireerd door de serie Grieve van Erwin Olaf heb ik hier een scene neergezet met een treurig ogende vrouw. De kijker staat nog net voor de deur waardoor er een voyeuristisch vleugje wordt geïntroduceerd.

Erwin Olaf is een van de bekendste Nederlandse fotografen die werkt met geënsceneerde fotografie. Zijn werken zijn vaak bedrieglijk realistisch en het is alsof je in een film zit. De techniek wordt steeds populairder en veel kunstenaars zoeken naar manieren om het naar hun hand te zetten. Het resultaat is een breed scala aan werken, variërend van de surrealistische tot de hyperrealistische.

Maar geënsceneerde kunst hoeft niet altijd alleen maar fotografie te zijn. Andere kunstenaars gebruiken bijvoorbeeld sculpturen, installaties of videokunst om hun verhalen te vertellen. Dit biedt de mogelijkheid om nog meer dimensies toe te voegen aan het werk en het publiek mee te nemen in een visueel spektakel.

Een van de nieuwste ontwikkelingen binnen geënsceneerde kunst is het gebruik van 3D-technologie. Kunstenaars combineren nu 3D-modellen en -software met fotografie om beelden te maken die voorheen onmogelijk waren. Door deze technologie te combineren met mixed media, kan een kunstenaar een volledig nieuwe realiteit creëren. Deze ontwikkeling heeft geleid tot een revolutie binnen de geënsceneerde kunst, waardoor kunstenaars de grenzen van hun creativiteit kunnen blijven verleggen.

In mijn eigen werk maak ik ook gebruik van geënsceneerde fotografie en de combinatie met 3D-technologie. Door deze technieken te combineren, kan ik beelden creëren die anders onmogelijk zouden zijn. Ik vind het interessant om een verhaal te vertellen met mijn werk en ik ben altijd op zoek naar manieren om dat verhaal op een unieke manier te vertellen.

Geïnspireerd door het werk van Erwin Olaf, probeer ik verhalen te vertellen alsof de kijker naar een scène in een film zit te kijken. Ik gebruik hiervoor zowel fotografie als 3D-modellerings technieken en probeer door gebruik te maken van Hollywood-filmachtige cinematografische belichting, het effect van een film extra te versterken.

Hoewel ik meestal niet veel loslaat over het verhaal dat ik probeer te vertellen, omdat ik de kijker wil aanmoedigen om zijn eigen verhaal te vormen, spelen contrasten vaak een rol in mijn werk. Als signatuurstijl heeft de kleur rood vaak een hoofd- of bijrol.

Als ik een idee voor een nieuw werk heb, begin ik met het schetsen van het concept en het zoeken naar de perfecte locatie en modellen. Vervolgens maak ik foto’s en 3D-modellen om te combineren en zo een nieuwe wereld te creëren die toch realistisch oogt. Dit stelt me in staat om vrijwel elk aspect van de scène te controleren en aan te passen om het verhaal te ondersteunen.

Hoewel mijn werk geensceneerd is, probeer ik wel een emotie of gevoel over te brengen dat voor de kijker herkenbaar is. Mijn doel is om de kijker mee te nemen op een reis door mijn verhaal en hen uit te nodigen om hun eigen verbeelding te gebruiken om het verhaal verder te ontwikkelen.

Geënsceneerde kunst blijft zich ontwikkelen en veranderen. Het is een techniek die altijd zal blijven fascineren en die kunstenaars in staat stelt om nieuwe en creatieve werelden te creëren. Of het nu gaat om fotografie, beeldhouwkunst of mixed media, geënsceneerde kunst zal altijd een belangrijke rol blijven spelen in de beeldende kunst.

Mijn geënsceneerde werken op Werk aan de Muur zijn;

Geef een reactie